Het is dat de meeste dromen bedrog zijn

Ooit hè, ooit zal ik de straten trotseren gehuld in een Burberry trenchcoat, met een Ray Ban aviator op mijn neus gedrukt die me tegen de straling van de prachtige zon beschermt. Mijn zeer geliefde sleehakken van de Schoenenreus zullen verruild worden voor een paar zwarte, à la stylish but sophisticated Louboutins - die mij het trottoir over doen laten schríjden.

Je zult me fluitend door de straten zien lopen, op weg naar mijn werk - bij een tijdschrift of krant waar er zo snel stukjes uit me zullen komen als dat er een reep hazelnootchocolade in mijn mond kan verdwijnen. Het liefst breng ik daarnaast nog een paar avonden door op de hockeyclub, spendeer ik ze à la quality time met mezelf met een seizoen van The Hills of gebruik ik deze gekoesterde avondjes om mijn conditie op peil te houden door een fijn rondje hard te lopen. Een hoog, licht appartement erbij et voilà, het plaatje van mijn droomtoekomst is compleet.

En dit is mijn manier om een stukje dichterbij dit mooie plaatje te komen. Door privacyredenen mag dit dan alweer blog nummero 3 zijn, mijn vingers blijven jeuken en dus zal ik blijven schrijven. Schrijven, muziek, mode en ander genot van een doorsnee zestienjarig meisje zullen dit kleine, maar zo zeer door mij geliefde plekje op dit wereld wijde massa-informatie web vullen. Een nieuwe Anna Wintour zal er vast niet in mij zitten, en het is ons allemaal duidelijk dat de meeste dromen bedrog met zich meedragen, maar stiekem, stiekem hoop ik me schrijvend een weg te banen naar mijn perfecte toekomst, en daarmee te bewijzen dat mijn droom één is die wél waarheid zal worden.