Avocanut

Terwijl ik nippend aan een cappuccino met hazelnootextract, luisterend naar The Kyteman Orchestra en lezend in een Vogue terug op weg was naar het hoge noorden bekroop het gevoel van ultieme vrijheid me. Ik besefte me dat de komende acht weken eens niet in het teken zullen staan van stress, prestatiedrang of enige tijdsschema's - doen en laten wat ik wil, wanneer ik het wil. De paar dagen die ik net bij familie in Nijmegen had vertoefd waren nog maar het begin van talloze spontane acties deze vakantie, nam ik me voor. Want ondanks de vele vertraging die ik de heenreis had opgelopen waren het drie hele gezellige dagen geweest, en van gezellige dagen kunnen we toch nooit genoeg krijgen?

Dus. Nog geen dag terug en al een hoop nieuwe dingen op de agenda. Waar zomervakantie eerst gedefiniëerd werd als 'lui', 'lang' en op den duur zelfs 'saai', zijn het nu de woorden 'druk' maar vooral 'gezellig' en 'eindeloze vrijheid' die mijn twee maanden durende pauze tot het begin van VWO 5 het best omschrijven. Twee plotselinge feestjes, een paar avondjes werken, een weekje zeilkamp en twee etentjes zijn de zaken die voor dagopvulling voor de komende twee week zullen zorgen. Mijn zomervakantie aftrap ligt dit jaar niet in de categorie 'zorgelijk-nadenken-over-wat-er-met-deze-vrijheid-moet-gebeuren' maar kent gelijk een zeer drukke maar tevens zeer léúke start.

De SD-kaart van mijn spiegelreflex gaat vol raken, Avocanut zal een blogpostboost krijgen waar men U tegen mag zeggen, ik zal me te pletter schrijven en werken om een goed begin voor mijn spannende nieuwe spaardoel maken en ik zal van elk zonnestraaltje genieten alsof het de laatste is. Een weekje zeilkamp en een paar weken Noord-Holland (in plaats van Italië, helaas) zijn tripjes waar ik zeker van ben, achter één of twee weekendjes Ameland, nog een paar dagen Nijmegen en een paar bezoekjes aan de stad zet ik nog een vraagteken. Wat ik wel zeker weet, is dat vervelen de komende 57 dagen een absolute no-go worden.