Londense pracht en praal

Drie weken geleden had ik het geluk Londen weer te mogen bezoeken; dit keer alleen niet met het gezin, het ging hier namelijk om de befaamde excursieweek in het voor-examenjaar waar ik al sinds groep 8 naar uitkeek. Ik wist toen nog lang niet waar ik naartoe zou gaan; wel wist ik dat ik het sowieso geweldig zou vinden. En dat klopt! Doordat ik er al een keer was geweest kende ik de sfeer van de stad al een beetje, en ik moet zeggen - de tweede keer ben ik pas echt mijn hart verloren aan Londen. Waar ik eerst de drukte maar eng vond, vond ik het nu energiek. Bovendien vond ik Londen twee jaar geleden een doolhof, maar waarom leek het nu allemaal zo dichtbij elkaar en logisch? Drie volle dagen zijn we op pad geweest: twee in de stad zelf, een in Cambridge. Alle foto's hierboven zijn van de eerste dag (alle drie in één post werd een beetje te gek). Op de vroege ochtend bezochten we het National History Museum, en hoewel ik normaal gesproken eerder walg dan hou van musea, vond ik deze prachtig - alleen al door de gigantische nep dinosauriërs en de architectuur. We lunchten in een parkje en ik de vrije tijd die we erna kregen besloten we even een sprintje te trekken en alle hotspots in een uurtje te bezoeken - Westminster Abbey, het London Eye, Buckingham Palace en de Big Ben met natuurlijk het House of Parliaments vingen onze blikken. Hierna sjokten we naar de BBC studio's, waar we een kleine rondleiding kregen. Een hapje eten in een Spaghetti House, en dag een zat er al weer op. 

Alle avondfoto's die hier te zien zijn zijn gemaakt in de buurt van Sheperd's bush, de wijk waar we sliepen en die van Holland Park, een wijkje naast Notting Hill. Het absolute William Thacker (oftewel: Notting Hill de film) kwam in me naar boven: de meest reusachtige appartementen, wit, met indrukwekkende entrees en soms nog wel indrukwekkendere auto's - allemaal in een mooie, schone, parkachtige omgeving.