Personal: Lenteschoonmaak

Dus. Het was mijn laatste SE week en het was goddelijk lekker weer. Zon en leren is bij mij geen fantastisch paar is maar weer gebleken (elke drie minuten betrapte ik mezelf erop dat ik mijn ogen dicht had gedaan en in een iets te chille 'leer'houding zat), en dus besteedde ik mijn leertijd maar binnen. En dat gaf wat ergernis, want ik ben zo'n meisje die haar kleren niet in een kast van een vierkante meter kan stoppen en alles daarom maar door haar kamer gooit, die slechts een luttele 8 vierkante meter is. Leren en chaos in mijn kamer gaan niet samen, en die zonnestraaltjes hadden toch al voor wat lentekriebels (en de dus bijgaande opruimkriebels, ja ik heb ze echt), en dus moest de chaos en mijn kast er maar aan geloven. In een halfuurtje gepiept, dacht ik althans, want ik werd weer met mijn neus op de feiten gedrukt toen ik alleen al een halfuur aan het piekeren was of ik mijn blousejes aan hangertjes ging hangen of toch op stapeltjes ging leggen - bracht me overigens bij het volgende probleem: ik had niet genoeg hangertjes, en dus eindigden ze op stapeltjes. Goed, na 2 uur was de klus gelukkig geklaard en kon ik vol rust en concentratie aan de studie (ahum). 

Maar nog even over die 'opruimkriebels'. Het feit dat het vorige week mijn laatste SE week was zette me ook wat aan het denken. Volgend jaar rond deze tijd hoop ik in de stad te wonen en een geweldige studie te doen - een combinatie die ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt (ik woon al 18 jaar in een dorp in Groningen) en ik dus best als een soort nieuw begin mag zien. Overgevoelig persoon dat ik ben kwamen daar natuurlijk meteen de melancholische gevoelens en een paar tranen naar boven, maar ook een soort drang om álles op te ruimen en op orde te stellen. En zo moesten in een middag tijd mijn Instagram, Bloglovin' en halve Facebook vriendenlijst eraan geloven. Wie en wat vind ik op het moment nog leuk? Boeit het me echt wat de persoon in kwestie doet? waren vragen die ik mezelf 488 keer (Instagram) stelde die middag. En mán, wat kan dat opluchten, want het updaten van je kledingkast of Instagram kan dus ook voor een kleine update van jezelf zorgen. Helpen die verhelderende hardlooprondjes van de laatste tijd natuurlijk ook bij. 

Goed, moraal van dit stukje: lente is fijn, zorgt voor verheldering en heb stress of chaos - ruim op. En het kan maar beter geen lente zijn wanneer je moet leren, want dat zorgt voor lichtelijk studie ontwijkend gedrag. Conclusie: ik had dit niet hoeven schrijven want dit wisten we allemaal natuurlijk al láng.