Diary: Copenhagen, you've got me

Het heeft even geduurd voordat Kopenhagen mijn liefde voor zich had gewonnen. Toen ik hoorde dat we de stad gingen bezoeken, verwachtte ik veel, héél veel. Ik hoorde van mensen dat de stad bruisend, modern en gezellig was. Maandag trof ik echter een stad aan waarin alles guur, grijs en grauw was. Er waren wel mooie gebouwen hoor, maar de gezelligheid vond ik ver te zoeken. De winkels vielen niet tegen, ik ben die dag nog geslaag bij de Zara, maar toch leek ik het zeker te weten: Kopenhagen is niet mijn stad.

Leek, inderdaad, want toen we vrijdag terugkeerden maakte deze gedachte een achtbaanvaart. Alles was anders! Ten eerste was het warm en zonnig in plaats van koud, winderig en nat, maar naast dit gegeven was het ook drukker, bruisender én we vonden het stadsdeel waar de ultieme gezelligheid plaatsvond - het bleek slechts 300 meter van tot waar we de maandag gelopen waren te liggen. Overal terrasjes, vrolijke mensen, mooie pleinen, een gezellige haven. Eerst bezochten we het plein met het paleis van de koninklijke familie (we hebben ze zelfs zien rijden, al kwamen we daar pas later achter), daarna liepen we langs de boulevard van het havengebied van Kopenhagen. Tussendoor aten we een softijsje zo groot als een hockeybal (en geloof me, dat is groot). Langs de boulevard liepen we weer terug naar ons beginpunt, vanuit waar we naar hét toeristische beeld van Kopenhagen liepen: de gekleurde gebouwen, wat allemaal restaurants bleken te zijn, met een recreatiehaventje. Het was er prachtig! Het SD kaartje van mijn camera heb ik dan ook voor een flink deel volgeschoten met dit beeld. Toen we uit waren gezond besloten we om toch nog even te winkelen, waar ik een prachtig jurkje voor een bruiloft en een turkoois met witte broek. Ondertussen dronken we nog latte's en frisdrank op een terrasje en rond etenstijd streken we neer op een idyllisch plein vol restaurants, waar we lekker in de laatste zonnestralen pizza aten. Voordat we terug naar de auto liepen hopten we nog even de Abercrombie & Fitch in om monstertjes van hun parfums te halen, omdat ik die zo lekker vind. Toen was het tijd om terug naar het huisje te gaan om wat in te pakken en vroeg te slapen. Kopenhagen, ik ben verkocht.